Verdwaald in de schoonheid van China

Bij het schrijven van een nieuwe blog, wat Esther eigenlijk doet, wordt er altijd even teruggekeken naar de vorige blog. Wat is er toen beschreven en waar eindigde de blog. Alles om ervoor te zorgen dat de nieuwe blog qua reis weer aansluit. Daarbij is het boekje ‘#HashtagADay’ een goed gekregen cadeau (dank David en Shari). Hierin wordt per dag kort opgeschreven wat we hebben gedaan en wordt er natuurlijk een hashtag aan de dag gegeven. 31 juli was de eerste dag, op 18 september hebben wij de 50e dag aangetikt en op dag 61 verlieten wij China. 

Nu zijn we bijna 2 maanden onderweg, door China en haar geweldige steden en landschappen. Vandaag zijn we Vietnam ingekomen, na 6 keer ons paspoort te hebben laten zien, en beginnen we aan een heel nieuw avontuur. Heel leuk, maar ook weer raar omdat we toch wel gewend zijn geraakt aan de Chinezen. 

Na het bezoek aan Chengdu en haar panda’s, zijn we een heel ander stuk van China doorkruist. We begonnen in Shangri-La, een stad gelegen op 3.200 meter hoogte. Om een indruk te krijgen hoe hoog dat is; vanaf 3.500 meter is de kans aanwezig dat je last krijgt van hoogteziekte. Wij hebben gelukkig nergens last van gehad, behalve dat we wat sneller dan normaal buiten adem waren, lange broek en jas aanhadden (veel laagjes) en Esther ‘s avonds de matras-verwarming aan heeft gehad!

In Shangri-La bleven we twee dagen. De stad bestaat uit een nieuw en oud gedeelte. Nadat in 2014 het oude gedeelte bijna geheel is afgebrand, doordat alle huizen van hout zijn, zijn ze nu bezig om alles weder op te bouwen. 

De eerste dag hebben we een fiets gehuurd en zijn we het meer rondgegaan. Helaas brak Wilfred zijn ketting toen we halverwege waren, wat erop neerkwam dat Wilfred ongeveer 11 kilometer heeft mogen steppen. 
De tweede dag hebben we daarom een elektrische scooter gehuurd. We hebben het Zhongdian Monestry bezocht. Natuurlijk moest hier weer entree voor worden betaald, maar via een andere route met de scooter kwamen we gewoon binnen en heeft niemand om een ticket gevraagd. Erg interessant om te zien hoe de monniken leven, in de huizen en de tempels, een klein dorp op zich. 

Wat Shangri-La voor ons beide erg speciaal maakte waren de dansen welke elke avond werden uitgevoerd. Op een klein plein in het oude gedeelte werd om 19.00 uur de muziek aangezet, waar de lokale bevolking tot 21.00 uur hierop danste. Iedereen deed mee; oude dames in klederdracht, moeders, vaders, jongeren, mensen die hun hondje uitlieten of toevallige passanten. Speciaal was het om te zien dat iedereen de dansen kent, het op zijn eigen manier uitvoert en er plezier in heeft. Een gevoel van saamhorigheid en daarom bijzonder dat wij hierbij aanwezig mochten zijn en dit mochten aanschouwen. Met enige regelmaat bekijken wij de gemaakte filmpjes weer terug en worden er heel gelukkig van. 

Lijiang was de stad welke wij na Shangri-La hebben bezocht. We hadden een erg leuk hostel, gelegen buiten de toeristische stad met uitzicht over het meer en de bergen van de Tiger Leaping Gorge. Heerlijk vertoeven op het balkon in de zon! In Lijiang hebben we weer een fiets gehuurd en vooral lekker rond gefietst.

De ene avond aten we in een restaurant waar een zangwedstrijd plaatsvond. De bediening vroeg aan Wilfred of hij ook mee wilde doen, maar dat hebben we toch maar even overgeslagen...
De tweede avond zijn we naar het toeristische centrum gegaan. Hier waren minder eettentjes dan verwacht, maar vooral veel barren met harde muziek, heuse proppers en heel veel drank wat klaarstaat op de tafel. Uiteindelijk zijn we beland bij de Pizza Hut, wat een hele ervaring was. De deur werd opengehouden, we namen plaats aan een tafel, er lag bestek op tafel, een heuse menukaart en onze bestelling werd aan tafel opgenomen. Het was bijna chique dineren!

De volgende dag namen we al vroeg de trein, omdat we enkel een halve dag en avond in Dali, de volgende stad, hadden. Dali staat bekend om het Erhai meer. Na een lunch met broodje kaas, bagel met zalm en notenbrood met vleeswaren, hebben we een elektrische scooter gehuurd en zijn we erop uit getrokken.

Het meer zelf hebben we wel gezien, vooral op de plekken waar de mannen aan het vissen waren en de vrouwen de was aan het doen waren. Verder zijn we door dorpjes gereden en de moestuinen welke tussen de stad en het meer liggen. Geweldig mooi, er wordt zo veel zorg aan besteed. Alle grassprietjes liggen dezelfde kant op en alles wordt geplant in rechte lijnen. Ook zijn er tuinen met allemaal paarse bloemen. Hier werden verlovings- of bruiloftsfoto’s gemaakt en ook wij mochten met het (aankomende) bruidspaar op de foto!

Pas aan het eind van de reis moesten wij er aan geloven. Ontbijt met noodles! We waren niet erg fan, maar netjes opgegeten. 
Na deze ervaring hebben we de trein naar Kunming genomen onze laatste bestemming in China. Een grote stad, volop in aanbouw, wat zeker op de steden aan de kant van Shanghai gaat lijken. Misschien was het niet onze geluksdag qua eten, want in de avond kregen we heuse kippenpoten. Niet de Nederlandse kippenpoot, nee, de klauwtjes-kippenpoot inclusief nagels. Deze Chinese delicatesse hebben we maar even aan ons voorbij laten gaan. 

In Kunming hebben we twee uitstapjes gemaakt. De eerste was naar Dongchuang. Deze regio staat bekend om zijn Rode Aarde. Dit is vooral te zien in het voorjaar en in het najaar, wanneer wordt geoogst. Het was bijna de hele dag in de auto zitten met onze Chinese chauffeur, maar hij heeft ons hele mooi plekken en uitzichten laten zien! Helemaal als de zon schijnt, komt de rode kleur goed naar voren. 

De andere trip was naar Shilin, waar zich het Stenen Woud bevindt. Een fenomeen wat zich maar op 4 plaatsen in de wereld bevindt. Het park was, natuurlijk, weer ontzettend mooi aangelegd inclusief elektrisch busje. Wij hebben vooral gelopen door het park en kwamen soms niemand tegen. Erg fijn, om samen te genieten van deze bijzondere omgeving. 

Vanuit Kunming hebben we een reisje gemaakt naar Yuanyang, naar het dorpje Pugaolaozhai. Er wordt gezegd dat zich hier de mooiste rijstvelden van China bevinden al dan niet van Azië. Een reis welke van deur tot deur 10 uur duurde, kwam eraan te pas. Met een kleine paspoortcontrole van de politie tussendoor. Maar wat was het mooi!!
De kleur van de velden was van groen naar geel gegaan, sommige velden waren al geoogst en gevuld met water wat alles een mooi geheel gaf. 

De enige dag die we hadden, begon met regen. De zonsopgang hebben we dan helaas ook niet gezien. Wel zijn we naar een dorpje gelopen, regenjas en paraplu mee. Geluncht bij de locals in een soort van restaurantje, hostel, winkeltje, casino en tevens woonhuis. Het eten werd bereid in een grote wok waaronder een lekker houtvuurtje brandde. De paarden en ossen liepen door het dorp evenals de kippen en eenden. 

In de middag hebben we een tocht gemaakt door de rijstvelden. We zijn iets anders gelopen dan bedoeld was, en kwamen met de schemer pas uit het gebied, maar wauw!! Een man die met zijn paarden over smalle paadjes gaat, een mevrouw die met rijst op haar rug haar os voor zich uit drijft, heel veel enge spinnen en spinnenwebben die we hebben weggeslagen met de paraplu, watervallen waar we eentje van hebben doorwaad met de blote voetjes, gelopen tussen de rijstvelden waar de locals aan het werk waren en een meneer had gevist en de gevangen visjes mee naar huis nam.
Dit was wat we ontzettend graag wilden zien en ervaren. Gewoon lopen tussen de rijstvelden en genieten!

Een geweldige afsluiting van onze reis in China. Waar we zijn begonnen in Beijing en via Xi’an naar Shanghai zijn gereisd. Hong Kong als tussenstop diende om het land uit te gaan. Waar we via Guangzhou naar Guilin en Chengdu zijn gereisd. Waar het laatste gedeelte van de reis, Shangri-La tot Kunming, vooral bestond uit de natuur en de etnische minderheden welke daar wonen. Het land is zo divers, elke stad bracht weer nieuwe dingen met zich mee.

We verlaten China net op tijd. De eerste week van oktober is het ‘National Holiday’ en gaan alle Chinezen terug naar hun geboortedorp. Tijdens deze ‘big migration’ is een heel land in beweging, zijn alle tickets uitverkocht en reizen sommige mensen dagen achtereen. Wij ontlopen deze drukte gelukkig. 

Nu is het tijd voor een nieuw land, vol met nieuwe mensen, steden, culturen, gewoontes, eigenaardigheden, andere valuta (het geld is omgewisseld en we zijn miljonair!) en een andere taal. We zijn erg benieuwd wat Vietnam ons gaat brengen, maar verlaten China ook een beetje met pijn in ons hart. We hadden ons namelijk geen betere start van onze reis kunnen voorstellen. 

Eén ding is zeker; we hebben ontzettend veel zin om verder te gaan!

Liefs,
Wilfred & Esther